Çò-ditz la Pès-Nuts

« Entau, la Pès-Nuts, la lebre de chas nos, a passat dins ma vita. I es venguda, e ne'n es surtida coma totjorn, sus la poncha daus pès. Las istòrias que 'la me contet an fait se levar en io daus ressons de mai en mai dolorós e ai comprés que dins quilhs sornes racontes, era question nonmas de io, io, lo dròlle mau aimat, l'òme solitari e maujauvent que degun li aviá ausat parlar. »Que ven far quela lebre auprep de quel òme que sembla amistonar ? Simplament li contar quauquas istòrias, cronicas estranjas o espaurissablas de lor país, o lo forçar a espiar au mai prifond de sa memòria ente son esconduts tant de meschants sovenirs e d'òrres secrets ?Emb cinc istòrias reculhidas o viscudas dins sa vita de medecin de campanha, l'autor treça autorn d'una vita d'òme un raconte ente violéncia e sovenirs se boiran d'un biais pivelant.